Dag 18 - 27: Foutje moet kunnen.

Phang Nga, stad van geluk?

Phang Nga is een stad omsloten door hoge rotswanden en prachtige natuur. Ons Guest House stond hoog tegen een rotswand aan en vanaf onze kamer met balkon keken we uit over Phang Nga. We zijn dezelfde avond van aankomst direct op ontdekkingstocht gegaan, gemotiveerd door een groeiende trek naar Thaise streetfood en om te kijken of ik een tijdelijke vervanging voor mijn telefoon kon vinden. Ze hadden een paar telefoonwinkels in Phang Nga en zijn aan het shoppen geslagen, uiteindelijk heeft het tot weinig geleid, want ze waren nog relatief duur en Lisa had daarnaast ook nog een telefoon met goede camera. We hebben het onder het mom van luxeproblemen dus maar laten varen. . Er was in de week dat wij er waren een groot feest in Phang Nga met een gigantische tijdelijk opgezette markthal van ongeveer 2 voetbalvelden groot met alleen maar eetstalletjes, attracties en gezelligheid. De trek zou goed gestild worden die avond. We hebben veel verschillende kleine hapjes gekocht op de markt en deze in het Guest House opgegeten als een soort van tapas diner, daarna uitgeteld naar bed.

Toen we 's ochtends wakker werden stond er een heerlijk ontbijtje voor ons klaar met verse fruit, dat smaakt bijzonder goed in Thailand. We hadden met de eigenaar van het Guest House overlegd wat er allemaal te doen was in de regio. Uiteindelijk hebben we samen een plannetje gemaakt voor onze dag in Phang Nga. Als echte Hollanders besloten we met de fiets de omgeving te verkennen aangezien dit ons goed was bevallen in Ayutthaya. Stap 1 was dus om ergens fietsen te huren, dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan in Phang Nga want heel toeristisch is het daar niet. Men komt voornamelijk om de baai te ontdekken met zijn prachtige rotsformaties. Na 3 keer de stad op een neer te hebben gelopen vonden we een soort van garagebox aan de weg met een oud mannetje erin die een paar afgetrapte fietsen had staan. Na uitvoerig de remmen te hebben getest namen we er twee mee op hoop van zegen en hebben we gas op de ketting gezegd richting een bijzondere waterval op een kilometer of 8 fietsen. Het was behoorlijk warm, ongeveer 34 graden en we moesten bergopwaarts trappen dus deden we het rustig aan. Echter maakt dat onder die omstandigheden maar weinig uit, want na de eerste kilometer gutste het zweet uit alle poriën. Het idee van een waterval aan het eind van de rit werd dan ook steeds aanlokkelijker en we hadden begrepen dat je er zou kunnen zwemmen! Bij aankomst waren we niet teleurgesteld het was inderdaad bijzonder en soort van treden van bassins die in elkaar overliepen tussen de  tropische bomen waar je lekker in kon dobberen tussen de vissen die af en toe even aan je tenen probeerden te sabbelden. Ik kon er niet echt aan wennen, het kietelde, maar het was heerlijk verkoelend na de fietstocht. Gelukkig was het bergafwaarts weer naar huis en de remmen van de fietsen werkten gelukkig goed dus durfden we flink wat snelheid te maken en waren we zo weer terug in Phang Nga. Eenmaal terug in de stad zijn we naar het museum van Phang Nga gefietst om te ontdekken wat de stad tot bloei had gebracht. Het had weinig indruk op ons gemaakt. Vervolgens werd ons aanbevolen om ook een kijkje te nemen in het Park van Phang Nga aangezien daar aapjes leefden en ze een Monkey Cave hadden gebouwd voor de aapjes in het park. Het was een bijzondere ervaring om zo tussen de aapjes te wandelen en mooi om te zien hoe de mama aapjes hun jongen door de grotten meezeulden. Na dit alles was de middag voorbij een besloten we de fietsen in te leveren om ons daarna even op te frissen in onze kamer om 's avonds weer onder te dompelen in de festiviteiten die week. Op de weg van de fietsverhuur terug naar het Guest House sloeg het noodlot toe, Lisa liet haar telefoon vallen op een grind weg en ook die was compleet verwoest en onbruikbaar....Oeps, foutje moet kunnen. In 3 dagen tijd 2 telefoons gesneuveld....terug naar de telefoonwinkel om toch maar een reserve telefoon aan te schaffen aangezien we behoorlijk afhankelijk waren van de telefoons als camera en om onze tickets en overnachtingen te boeken. Het feit dat we geen goeie camera meer hadden stemde ons behoorlijk mineur, wat een pech, wat een pech. Van daar zijn we door gegaan naar het festival en werd duidelijk dat het festival in teken van geluk stond. De hele stad was op die avond naar het festival gekomen om massaal lichtjes op te steken en deze af te laten varen op de rivier op een soort van drijvende kerststukjes. Dit zou je voor het komende jaar geluk brengen en dat konden we op moment wel gebruiken natuurlijk nadat we onze telefoons met camera hadden laten sneuvelen. Aansluitend was er een missverkiezing op het festival en was de kermis open. interessante attracties waren er te vinden op de kermis. Zo kon je met zandzakjes op een blazoen gooien met daarnaast ladyboys in een kooi boven een bak met water (dit verzin je niet). Wanneer je de roos raakte viel de vloer onder de ladyboy zijn kooi weg en vielen ze in het water. Rijen met mensen konden niet wachten om deze ladyboys nat te zien gaan, vreemd genoeg een grote hit in Phang Nga! Met ons nieuwe geluk in de pocket zijn we de markt weer op gegaan opzoek naar de culinaire geheimen van de Thaise keuken en om de ervaring authentiek te maken hadden we besloten om samen met de locals te dineren op de grond aan tafeltjes 20 centimeter boven de grond. Je kunt je vast een voorstelling maken hoe soepel dit gaat met een lengte van bijna twee meter waarvan de benen in een kleermaker zit bij te tafel gevouwen dienden te worden. De locals vond het een geweldig gezicht hoe een blanke man er het beste van probeerde te maken. Mijn waardering voor de uitvinding van de kruk en stoel zijn enorm gegroeid die avond. We hebben gelachen! De volgende ochtend hadden we geregeld dat we door een taxibus op werden gehaald voor transport naar Krabi.  

Krabi, sit back and relax!

Ideaal is het om je met taxibusje door Thailand te verplaatsen, ze zijn relatief luxe en erg goedkoop. Doordat je gereden wordt, kun je lekker relaxen en onderweg van het mooie landschap genieten. De rit van Phang Nga na Krabi van een uur of 2 was dan ook prima te doen met de taxibus, sit back and relax! Onderweg stopten we regelmatig om medereizigers op te pikken en af te zetten. Op een gegeven moment waren we onze taxichauffeur even kwijt die onderweg even rustig ging winkelen naar nieuwe telefoons. Heel normaal in Thailand. We werden voor ons hotel in Krabi afgezet, beter kon echt niet. Een prachtig plek op 5 minuten lopen van de witte stranden. Onze hotelkamer was erg netjes en dat was fijn want we hadden ons voorgenomen om de laatste week van de vakantie lekker te ontspannen, om de batterij weer op te laden naar alle nieuwe ervaring voordat we weer terug naar huis zouden gaan. Het was wel even wennen toen we in Krabi aankwamen want het was er ontzettend toeristisch vergeleken met de rust en kalmte van de nationale parken waar we vandaan kwamen, er was reuring en het leefde er vooral in de avonden. Overal lang de boulevard waren leuke eettentjes, souvenirstalletjes en street food. We zijn heerlijk uit eten gegaan die avond bij een restaurant met live muziek. Na een leuk diner zijn we vervolgens uiterst romantisch langs de witte stranden gaan wandelen. Het viel ons op dat er veel afval op de stranden lag van aangespoeld plastic. Dit stoorde ons want er waren voldoende prullenbakken te vinden maar toch was er overal zwerfafval aangespoeld. We besloten om op de weg terug te gaan jutten en verzamelde zo veel mogelijk troep als we tegenkwamen om ons steentje bij te dragen aan het schoonhouden van de mooie witten stranden. Lisa was zo vindingrijk om van haar jurk een soort verzamelzak te maken waarin we het plastic konden meenemen. De volgende dag konden we dan ook geniet van een mooi schoon strand en hebben we heerlijk gerelaxt en gezwommen in de kraak helder blauwe zee. De hele dag voeren Long tail boats af en aan op het strand om mensen op te halen en af te zetten. Je kon er kaartjes kopen voor een paar euro om naar wereld beroemde stranden te gaan op afgelegen eilandjes om daar een dagje door te brengen in een iet wat andere omgeving. Dit sprak ons ook aan we zijn de volgende dag op een van de boten gestapt naar een van de tropische bounty stranden van Krabi, Railay Beach. Het was er prachtig, paradijselijk en ontzettend warm! Goh wat was het warm, je kon alleen in de schaduw lopen omdat je slippers haast vast smolten in het witte zand. Wat later op de dag werd het steeds aangenamer. Het was een bijzondere plek waar je ook prima kon eten bij één van de vele longtail restaria boten, welke ineens aan kwamen varen. Eenmaal op het strand aangemeerd werden de wokpannen aan boord aanstoken werd versbereid eten geserveerd gepaard met frisse ananas smoothies en kokoswater. Aan het eind van de dag, toen we dik, rood en rond waren, zijn we weer op een longtailboot richting Anang Beach gegaan richting Hotel. Onderweg had Lisa nog een verrassing in petto, we stopten bij een lokaal reisbureautje om voor de volgende dag een duik te boeken ter ere van mijn verjaardag :-)

De volgende dag was het zo ver, ik keek er al 2 maanden naar uit, duiken! We werden 's ochtends opgehaald vanaf het hotel. En werden een dorpje verderop afgezet aan het water bij een houten schuurtje met een blonde krullebol, onze duikinstructeur Matthias Buch uit Duitsland. Matthias had vroeger een marketingbedrijf en had besloten die te verkopen om een duikschool te openen in Duitsland. Gedurende de wintermaanden verveelde hij zich en had daarom besloten de wintermaanden in Thailand door te brengen om ook daar les te geven. Voordat we het water in gingen, moesten een paar formulieren onderteken om te verklaren dat we gezond zijn, de uitrusting verzamelen en toen de boot op. Op de boot kregen we uitleg over de trip, er werd verteld wat je moet doen in verschillende situaties en dat we 2 duiken zouden maken met een lekkere lunch tussendoor aan boord van het schip. Eenmaal op locatie bij een rif kregen we theorieles van onze Duitse vriend de instructeur. Eenmaal de basis im griff wurmde we ons in wetsuits, kregen we gewichten omgehangen en flessen op. Duiken maar! Het was een heel mooie maar ook wel een beetje een spannende ervaring. We hebben de foto's nog. 

De volgende dag moesten we het hotel verlaten en zijn we naar een iets minder toeristisch plekje gewandeld in de buurt van Anang Beach om nog even heerlijk een paardagen te relaxen voordat we weer richting Nederland zouden gaan. Alle nieuwe indrukken en ervaring konden we op die manier even rustig verwerken en de accu's nog even goed opladen voordat we weer aan het werk moesten. We hebben dan ook absoluut niks meer gedaan dan hangen bij het zwembad in het hotel, of aan het strand, Cocktails drinken (altijd Happy Hour!), potjes poolen en lekker eten. Het was er goed te doen.

Op de ena laatste dag in werden we 's ochtend opgepikt door een taxi die we hadden geregeld, welke ons naar het vliegveld in Krabi bracht. Vandaar zijn we richting Bankok gevlogen en hebben we een hotel geboekt in China town. Het Thaise Streetfood beviel ons zo goed bij aankomst in China Town dat we hadden besloten er midden in te willen zitten. Met de buik weer vol lekkers zijn we in bed gerold. Klaar voor de terugreis naar Nederland. Maar voordat we in het vliegtuig zouden stappen, moest er nog wat gebeuren. Het pak en de andere kleding die ik op de eerste dag had laten aanmeten, waren klaar voor pick-up!

Na pick-up bij Manu van de Wall Street Taylor werden we door mijn grote vriend meneer Uber naar het vliegveld in Bangkok gebracht. Dit was toch wel erg bijzonder deze beste man was gek van Europees voetbal en FC Twente keek hij dan ook graag, hij wist zou alle speler op te noemen. Hij was ook gek van Auto's, er ging niks boven Ferrari. Hij vond het zo gezellig dat we direct Facebook vrienden moesten worden. Bij aankomst op het vliegveld heb ik heb beloofd dat als hij ooit eens naar Nederland komt, we naar FC Twente gaan en een Ferrari gaan rijden. Sindsdien krijg ik elke dag gebeden spreuken en religieus afbeeldingen bij het ontbijt met vele gelukwensen. Wat een mooi afscheid van een warm land in de breedste zin van het woord, de vriendelijkheid van de mensen en natuurlijk de temperatuur! 

''Please turn off your mobile devices as we are preparing for take-off''... daar zaten we weer na 4 weken aan unieke ervaringen en met een dubbel gevoel. we wilden eigenlijk wel naar huis, maar Thailand achter laten was ook wel een beetje lastig. Vooral wetende dat we het heerlijke weer, 35 graden zon, achter ons zouden laten. Na een lange vlucht naar Düsseldorf kon bij aankomst nagenoeg alles uit de backpacks aangetrokken worden. Het sneeuwde! Er ging helaas geen retour vlucht. Jas aan en gaan! Eenmaal thuis hadden we een behoorlijke Jet Lag. Gelukkig waren we zo slim om voor het weekend thuis te zijn, zodat we het hele weekend weer een beetje konden wennen aan het tijdsverschil. Dat was maandag nog niet helemaal terug naar normaal. Lisa begon om 7 uur 's ochtends al met werken, want ja... je bent toch wakker en de volgende mooie trip komt niet vanzelf aanwaaien. 

Sawadi!